مقایسه مالیات در استرالیا و سایر کشورها
سیستم مالیات قمار در کشورهای مختلف به طور قابل توجهی بسته به عوامل فرهنگی، اقتصادی و قانونی متفاوت است. استرالیا برای مدل خود که برنده شدن برای اکثر بازیکنان، بر خلاف تعدادی از ایالت های دیگر، بدون مالیات است، برجسته است.
استرالیا
برای بازیکنان: برنده های تصادفی از آماتورها بدون مالیات هستند ؛ بازی حرفه ای به عنوان یک کسب و کار رفتار می شود و سود اعلام می شود.
برای اپراتورها: مالیات بر اساس درآمد ناخالص بازی (GGR) یا از طریق مالیات نقطه مصرف (POCT) با نرخ های مختلف از 15٪ تا 25٪ بسته به ایالت یا قلمرو محاسبه می شود.
مقررات: کنترل شدید AUSTRAC، شناسایی بازیکن اجباری، نظارت بر معامله.
ایالات متحده آمریکا
برای بازیکنان: همه برنده مشمول مالیات هستند. کازینوها یک فرم W-2G برای IRS صادر می کنند. نرخ بستگی به مقدار و رده مالیاتی دارد.
برای اپراتورها: مالیات ایالتی و فدرال، متفاوت با مجوز و نوع بازی.
ویژگی: مالیات اجباری در هنگام پرداخت سود بزرگ.
بریتانیا بزرگ
برای بازیکنان: برنده معاف از مالیات هستند.
برای اپراتورها: درآمد ناخالص بازی (GGR) 21٪ برای قمار آنلاین است ؛ شرط بندی جداگانه برای قرعه کشی و شرط بندی ورزشی.
مقررات: کمیسیون قمار UK، قوانین سخت در تبلیغات و حفاظت از بازیکن.
کانادا
برای بازیکنان: برنده های تصادفی بدون مالیات هستند ؛ بازی حرفه ای - درآمد مشمول مالیات.
برای اپراتورها: مالیات و هزینه های صدور مجوز در سطح استان ؛ کنترل دقیق در زمینه بازی های آنلاین.
کشور سنگاپور
برای بازیکنان: برنده شدن از اپراتورهای مجاز بدون مالیات است ؛ درآمد حاصل از بازی های غیر قانونی - مشمول مالیات.
برای اپراتورها: نرخ مالیات بالا و هزینه های صدور مجوز ؛ انحصار دولت در تعدادی از خدمات قمار.
مالتا
برای بازیکنان: برنده معاف از مالیات هستند.
برای اپراتورها: مالیات شرکت ها و هزینه های مجوز ؛ نرخ مالیات بر درآمد قمار معمولا پایین تر از سایر کشورهای اتحادیه اروپا است، و مالت یک مرکز محبوب برای قمار آنلاین است.
تفاوت استرالیا و سایر کشورها:
نتیجه گیری
استرالیا یک رویکرد منحصر به فرد را حفظ می کند، معافیت های گاه به گاه از مالیات برای مربیان، اما این را با مالیات های بالا و مقررات سختگیرانه اپراتورها جبران می کند. در جاهای دیگر، تعادل بین مالیات بازیکنان و اپراتورها اغلب متفاوت است، که منعکس کننده اولویت های اقتصادی و اجتماعی آنهاست.
استرالیا
برای بازیکنان: برنده های تصادفی از آماتورها بدون مالیات هستند ؛ بازی حرفه ای به عنوان یک کسب و کار رفتار می شود و سود اعلام می شود.
برای اپراتورها: مالیات بر اساس درآمد ناخالص بازی (GGR) یا از طریق مالیات نقطه مصرف (POCT) با نرخ های مختلف از 15٪ تا 25٪ بسته به ایالت یا قلمرو محاسبه می شود.
مقررات: کنترل شدید AUSTRAC، شناسایی بازیکن اجباری، نظارت بر معامله.
ایالات متحده آمریکا
برای بازیکنان: همه برنده مشمول مالیات هستند. کازینوها یک فرم W-2G برای IRS صادر می کنند. نرخ بستگی به مقدار و رده مالیاتی دارد.
برای اپراتورها: مالیات ایالتی و فدرال، متفاوت با مجوز و نوع بازی.
ویژگی: مالیات اجباری در هنگام پرداخت سود بزرگ.
بریتانیا بزرگ
برای بازیکنان: برنده معاف از مالیات هستند.
برای اپراتورها: درآمد ناخالص بازی (GGR) 21٪ برای قمار آنلاین است ؛ شرط بندی جداگانه برای قرعه کشی و شرط بندی ورزشی.
مقررات: کمیسیون قمار UK، قوانین سخت در تبلیغات و حفاظت از بازیکن.
کانادا
برای بازیکنان: برنده های تصادفی بدون مالیات هستند ؛ بازی حرفه ای - درآمد مشمول مالیات.
برای اپراتورها: مالیات و هزینه های صدور مجوز در سطح استان ؛ کنترل دقیق در زمینه بازی های آنلاین.
کشور سنگاپور
برای بازیکنان: برنده شدن از اپراتورهای مجاز بدون مالیات است ؛ درآمد حاصل از بازی های غیر قانونی - مشمول مالیات.
برای اپراتورها: نرخ مالیات بالا و هزینه های صدور مجوز ؛ انحصار دولت در تعدادی از خدمات قمار.
مالتا
برای بازیکنان: برنده معاف از مالیات هستند.
برای اپراتورها: مالیات شرکت ها و هزینه های مجوز ؛ نرخ مالیات بر درآمد قمار معمولا پایین تر از سایر کشورهای اتحادیه اروپا است، و مالت یک مرکز محبوب برای قمار آنلاین است.
تفاوت استرالیا و سایر کشورها:
- 1. در استرالیا، اکثر بازیکنان مالیات بر برنده شدن را پرداخت نمی کنند، در حالی که در ایالات متحده، مالیات بر برنده شدن عادی است.
- 2. استرالیا به طور فعال از مدل POCT و GGR برای اپراتورها استفاده می کند که شبیه به انگلستان است، اما در تعدادی از ایالت ها بالاتر است.
- 3. در استرالیا، کنترل AML (AUSTRAC) تأکید شده است، در حالی که در برخی از کشورها مقررات بر صدور مجوز و تبلیغات تمرکز دارد.
نتیجه گیری
استرالیا یک رویکرد منحصر به فرد را حفظ می کند، معافیت های گاه به گاه از مالیات برای مربیان، اما این را با مالیات های بالا و مقررات سختگیرانه اپراتورها جبران می کند. در جاهای دیگر، تعادل بین مالیات بازیکنان و اپراتورها اغلب متفاوت است، که منعکس کننده اولویت های اقتصادی و اجتماعی آنهاست.
